Een bio schrijven, lastig verhaal.

Draait het om de maker of om het werk wat hij maakt? Maakt de achtergrond van de maker het werk beter? Ik vind persoonlijk van niet. Ik vind dat een kunstwerk op zichzelf krachtig genoeg moet zijn om iets teweeg te brengen. Vind ik het werk van Vincent van Gogh boeiend omdat hij zijn oor afsneed? Nee! Vind ik zijn werk boeiend omdat hij zich van een (mijns inziens) wat gemankeerd realist ontwikkeld tot een fenomenaal expressionist (ofwel post-impressionist) met een uniek “handschrift”? Ja! Maar… De geschiedenis leert ons echter anders. Zijn werk begon bij een breder publiek pas interesse te wekken na zijn dood, met name door te vertellen over zijn “gestoorde” leven. 

Nou, dan toch maar wat over mezelf.

Geboren 1970 te ’s-Hertogenbosch. "Gezegend" met autistische trekjes uit het brede aanbod van Asperger, behept met een vleugje ADHD en aanleg voor overprikkeling en zelfdestructie. Het positieve hiervan is het talent om snel verbanden/connecties te kunnen leggen gekoppeld aan het vermogen deze "hersenspinsels" te vertalen naar een mêlee aan visuele uitingen en concepten.

Mijn levens motto: Ik ben ook hypocriet maar probeer het te minderen.

Een kat die zich liefdevol laat aaien, maar dan plots zijn tanden in je zet. Niet om te verwonden maar om zijn alertheid en wederkerige aandacht te tonen. Niet wegdommelend in achteloosheid van de wereld om zich heen, maar scherp is, op wat zich daar allemaal afspeelt. Het sussen van de innerlijke behoefte om hierop te reageren. Het beschouwen en reflecteren van ons “menselijk’ gedrag. Ieders mening en gedrag is gebaseerd op eigen interpretatie. Er is geen eenduidig mening voor iedereen. Uiteindelijk beargumenteren we alles vanuit ons eigen perspectief. En ja, niets menselijks is mij vreemd

Veel verschillend werk

Mijn werk is niet te plaatsen binnen een enkele stroming. Ik spring van abstract naar figuratief, van ruimtelijk naar digitaal en vice versa. Dit maakt het soms lastig voor de ontvanger om me te plaatsen of te duiden. Noem het multidisciplinair of trans-creatief, het is mij om het even, het is wat het is en ik ben wat ik maak

Ja wat wil ik er mee?

Het schuurt of kriebelt, verwonderd of verafschuwd, intrigeert of distantieert. Is bevreemdend of herkenbaar. Iets met een boodschap, een (zelf)reflectie of juist helemaal niets. Het helemaal niets zorgt dan weer voor verwarring in de menselijke zoektocht naar een verklaring of herkenning. Kort samengevat het werk moet iets teweegbrengen in het hoofd van de ontvanger. Het denken, activeren, stimuleren of zelfs beïnvloeden.

Kunst, kunstig of decoratief

Spanningsvelden met een eeuwig vraagteken, mijns inziens een classificatie, al naargelang de interpretatie van de ontvanger. Autonome kunst, toegepaste kunst of decoratie, zeg het maar. Oké, om mijn werk dan toch maar enigszins te duiden, meestal laveer ik tussen de eerste twee gebieden. Telkens weer opzoek naar een passende manier van verbeelden. Focus op doorontwikkeling en het verkennen van andere afslagen. Voorkomen dat het gemaakte werk een kunstje wordt. Een herhaling van zetten is of blijft hangen in een enkel thema. Hiermee niet stellende dat dit goed of fout is als iemand dit wel doet. Het gaat er hier om waar ik me persoonlijk het lekkerst bij voel.

Abstract werk

Mijn abstract werk ontstaat vanuit intuïtie, opzoek naar de mentale-zone van de ongestuurde motoriek. Het laten gaan van de materie op de drager. Het aanraken van het onderbewuste, het reageren van vorm op vorm, kleur op kleur, het laten gebeuren, het laten ontstaan van een onverklaarbaar lijn- en vormenspel. En toch …. Toevalligheid bestaat niet, zonder actie gebeurt er geen toevalligheid, niets ontstaat per ongeluk of vanzelf. Per ongeluk heeft altijd een aanleiding. Het gebeurt dan ook regelmatig dat deze abstracte aanpak resulteert in kunst met een verhaal terwijl ik niet vauit die gedachtengang ben gestart. 

Figuratief

Mijn figuratieve werk komt altijd voort uit maatschappelijke standpunten of persoonlijke ervaring(en). Een reactie uit frustratie of bewondering, beoordelend of veroordelend vaak gebracht vanuit een satirische benadering of simpelweg met een kleine knipoog. Neem het niet altijd te serieus. Ik denk dat mensen, die zichzelf (veel) te serieus nemen, die zijn gaan geloven in hun eigen “toneelstuk", blokkeren in anders denken en vastroesten in hun eigen realiteit. Geen open houding hebben, maar zoeken naar argumenten, of deze zelfs manipuleren om hun eigen bekrompen gedachten goed staven. Hierdoor komt naar mijn opinie de democratie, vrijheid (van meningsuiting) en diversiteit onder druk te staan. Ik "trap" dan ook graag met enige regelmaat tegen bepaalde visies, tradities, overtuigingen en standpunten aan.

Digitaal

Mijn digitaal werk komt voort uit … da’s een lastige vraag? De angst om de aansluiting met de moderniteiten te missen? Het “makkelijke” en snelle tools biedt om te verbeelden? Andere werelden opent? Ik ben er zelf nog niet uit en sluit het daarom ook niet uit. Voor mijn gevoel moet digitale kunst het nu nog te vaak hebben van het technisch vernuft zonder al te veel diepgang. Zelf ervaar ik het nu nog als een gemis aan en het ontbreken van een (unieke) “handschrift” van de maker en de afwezigheid en aanraakbaarheid van “levende” materie. Maar ondanks dat blijft ook de digitale wereld me met regelmaat fascineren.

 

Nou dit is het zo’n beetje, genoeg geschreven voor nu. Het geeft een beetje een beeld van va wie ik ben en wat ik denk...... maar misschien denk ik daar volgende week weer heel anders over …

 

Klik rond door site en beoordeel, veroordeel, bewonder of verafschuw. Het “beeld” en jouw interpretatie hierop is wat het werk voor mij zinvol maakt.

 

Blijf denken en bespiegelen. Er is nooit een gevolg zonder oorzaak.

Groet, Antwan